Ο Χρήστος Ζερεφός είναι Γενικός Γραμματεύς της Ακαδημίας Αθηνών και Επόπτης του Κέντρου Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών. Έχει διατελέσει Καθηγητής Φυσικής της Ατμόσφαιρας στα Πανεπιστήμια Θεσσαλονίκης και Αθηνών, επισκέπτης καθηγητής στα Πανεπιστήμια Βοστώνης, Μινεσότα ως Fulbright Scholar, Πρόσεδρος Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο του Όσλο. Εθνικός Εκπρόσωπος για την Κλιματική Αλλαγή, Μέλος της Ακαδημίας Αθηνών, της Academia Europaea, της Νορβηγικής Ακαδημίας, της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, της Ρωσικής Ακαδημίας Φυσικών Επιστημών και πολλών άλλων Ακαδημιών και επιστημονικών Ιδρυμάτων. Έχει διατελέσει Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Όζοντος, του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών και της Γενικής Συνέλευσης του Ελληνικού Ιδρύματος για την Έρευνα και την Καινοτομία (ΕΛΙΔΕΚ). Ο κ. Ζερεφός είναι παγκοσμίως γνωστός για τις έρευνές του σχετικά με τις μεσοπρόθεσμες και τις μακροχρόνιες μεταβολές στο στρώμα του όζοντος, στην υπεριώδη ηλιακή ακτινοβολία και την στρατόσφαιρα, καθώς επίσης και την αλληλεπίδραση κλίματος και φυσικοχημικών παραμέτρων σε παγκόσμια κλίμακα.
Έχει παρασημοφορηθεί από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με το Παράσημο του Ταξιάρχη του Τάγματος της Τιμής και από την Γαλλική Κυβέρνηση με τον Ταξιάρχη του Ακαδημαϊκού Φοίνικα. Επίτιμος Καθηγητής του Τμήματος Φυσικής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, Επίτιμος Διδάκτωρ του Πανεπιστήμιου Πατρών και του Πανεπιστημιακού Τμήματος του Αμερικανικού Κολεγίου ANATOLIA στη Θεσσαλονίκη. Μεταξύ των πολλών διακρίσεων που έχει λάβει συμπεριλαμβάνεται το Παγκόσμιο Βραβείο Όζοντος του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ στην επέτειο των 10 χρόνων του Πρωτοκόλλου του Μόντρεαλ και Τιμητική Διάκριση από το Πρόγραμμα Περιβάλλοντος του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (UNEP) και την Διακυβερνητική Επιτροπή για την Κλιματική Αλλαγή-IPCC για τη συμβολή του στις επιστημονικές εκθέσεις της IPCC, η οποία τιμήθηκε, εξ ημισείας με τον τ. Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ Al Gore, με το βραβείο Nobel Ειρήνης 2007. Βραβεία της Αμερικανικής Γεωφυσικής Ένωσης (Excellence in Refereeing και Yoram Kaufman Award), της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών (Blaise Pascal Medal), του Προγράμματος Περιβάλλοντος του ΟΗΕ. Επίτιμο Μέλος της Διεθνούς Επιτροπής Όζοντος, Χρυσό Μετάλλιο του Δήμου Θεσσαλονίκης, Τιμητική Διάκριση από τη Βουλγαρική Ακαδημία Επιστημών, Μετάλλιον Τιμής της Βαλκανικής Ενώσεως Φυσικών «Ioan Ursu Medal». Παρέλαβε το Βραβείο “European Union Prize for Cultural Heritage”. Κατά τα τελευταία 20 χρόνια έχει διατελέσει συν-συγγραφέας ή κριτής σε όλες σχεδόν τις επιστημονικές εκθέσεις για την αραίωση του όζοντος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού και του Προγράμματος Περιβάλλοντος των Ηνωμένων Εθνών καθώς και ως κριτής των Εκθέσεων της Διακυβερνητικής Επιτροπής για την Κλιματική Αλλαγή (IPCC) για την αεροπλοΐα και τα ακραία φαινόμενα. Έχει επιβλέψει 55 Μεταπτυχιακές διπλωματικές εργασίες και περισσότερες από 30 Διδακτορικές διατριβές ενώ έχει δημοσιεύσει εκατοντάδες επιστημονικές εργασίες στον τομέα της Φυσικής της Ατμόσφαιρας και της Κλιματολογίας, οι οποίες έχουν τύχει σημαντικής διεθνούς αναγνώρισης.
Η πρόσφατη πρότασή του για τη δημιουργία ευέλικτου διεθνούς μηχανισμού για την προστασία των μνημείων της Φύσης και της Πολιτιστικής Κληρονομίας, επελέγη από τον Γενικό Γραμματέα του ΟΗΕ κ. Guterres, να συγκαταλεγεί στις εμβληματικές δράσεις του ΟΗΕ ως Ελληνική Πρωτοβουλία, την οποία παρουσίασε ο Πρωθυπουργός της Ελλάδας στη διεθνή Διάσκεψη για το Κλίμα στη Νέα Υόρκη το 2019 και ήδη την έχουν υιοθετήσει περισσότερες από 100 χώρες.
Έχει ιδρύσει ή συν-ιδρύσει από το μηδέν τα εξής Επιστημονικά / Ερευνητικά Κέντρα: (1) Tο Κέντρον Ερεύνης Φυσικής της Ατμοσφαίρας και Κλιματολογίας της Ακαδημίας Αθηνών (2) Το Εργαστήριον Φυσικής της Ατμοσφαίρας του Τμήματος Φυσικής του ΑΠΘ (1981) (3) Το Παγκόσμιο Κέντρο Χαρτογράφησης Όζοντος του Παγκόσμιου Μετεωρολογικού Οργανισμού του ΟΗΕ (1991) (4) Το Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα στη «Φυσική του Περιβάλλοντος» του ΑΠΘ (1991) (5) Το Κέντρο Επιπτώσεων του Περιβάλλοντος στην Υγεία του Ιδρύματος Ιατροβιολογικών Ερευνών της Ακαδημίας Αθηνών (2003) (6) Την Έδρα UNESCO για τις Φυσικές Καταστροφές στο Εθνικό Αστεροσκοπείο Αθηνών (2006-2020) (7) Το Μουσείον Γεωαστροφυσικής στο Μέγαρον Σίνα του Εθνικού Αστεροσκοπείου Αθηνών (2008) (8) Το Navarino Environmental Observatory (NEO) στη Μεσσηνία σε συνεργασία με το Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης και την εταιρεία TEMES (2009).